ชง Milo ให้อร่อยเหมือนที่เขามาแจกตามโรงเรียนตอนเด็กๆ

เรื่องของเรื่องคือที่ออฟฟิศจัดอบรมคอร์สเขียน app บน iPhone แล้วมีไมโลซองแบบสำเร็จรูป คือใส่น้ำร้อนอย่างเดียวแล้วดื่มได้เลย พอกินแล้วมันยังไงไม่รู้ ไม่เห็นอร่อยเหมือนตอนที่อยู่ประถมที่ไมโล จะมาแจกไมโลคนละแก้ว เด็กๆ จะต่อแถวกันยาวเลยและมันเป็นไมโลที่อร่อยที่สุดที่เคยกินมา

แล้วก็นึกขึ้นได้ว่าเดี๋ยวนี้ไมโลเขามีผลิตภัณฑ์ตั้งหลายรูปแบบ แบบกล่อง UHT แบบขวดพลาสติก ฯลฯ เลยวิ่งไป 7-Eleven ไปซื้อไมโลทุกแบบที่มีมาลองกิน ก็ยังไม่มีอันไหนมีรสเหมือนที่กินตอนเด็กๆ ซักแบบ เลยเอามาบ่นลงใน twitter/facebook

ปรากฏว่ามีเพื่อนๆ บอกสูตรมาให้ลองหลายแบบ และมีแบบนึงของคุณจุ่นสะดุดตา คือบอกให้ชงด้วยนมตราหมี ซึ่งพอมานั่งคิดจริงๆ แล้วมีประเด็นมาก เพราะ

1. นมตราหมีและไมโลเป็นผลิตภัณฑ์ของ Nestle ทั้งคู่ ถ้าเขาจะทำตัวอย่างสินค้ามาแจกเด็กตามโรงเรียน ก็น่าจะใช้ผลิตภัณฑ์ในเครือเดียวกันก่อนมาเป็นส่วนประกอบ เมื่อทำการค้นคว้าเพิ่มเติมจึงพบว่า ทาง Nestle เพิ่งขายไลน์สินค้านมตราหมีแบบกระป๋องให้กับบริษัท F&N ไปเมื่อปีที่แล้วนี้เอง แต่เป็นการขายแบบให้สิทธิ์ในการผลิตและำจำหน่ายที่มีระยะเวลาจำกัด โดยใช้เทคโนโลยีและสูตรเดิม

2. นมตราหมีนั้น เป็นนม Sterilized และเป็นนมประเภทที่เข้ามาในตลาดเมืองไทยและยังเป็นนมสดประเภทเดียวที่สามารถหาซื้อได้ง่ายในยุค 30 ปีที่แล้ว ก่อนที่นมอื่นๆ ที่เราดื่มในปัจจุบันที่เป็นแบบ Pasteurized และ UHT จะเป็นที่นิยมกัน นม sterilized จะมีรสชาติและความหอมมันต่างจากนมสด uht และ pasteurized ค่อนข้างชัดเจน และในปัจจุบันนี้ทุกผลิตภัณฑ์สำเร็จรูปของไมโลก็ใช้วิธี UHT และ pasteurized แทนหมดแล้ว นี่อาจเป็นเหตุสำคัญของรสชาติที่แตกต่างของไมโลที่แจกตามโรงเรียนเมื่อ 30 ปีที่แล้วกับไมโลสำเร็จรูปที่ขายอยู่ในปัจจุบันก็ได้

ทั้งนี้ นี่เป็นเพียงสมมุติฐานของเราเท่านั้น เพราะนมตราหมีนั้นมีราคาค่อนข้างแพง ถ้านำมาใช้แจกเด็กๆ จริง ต้นทุนจะสูงมาก อีกทางหนึ่งที่เป็นไปได้มากคือใช้นมผงในเครือ Nestle ซึ่งหากใครอยากทดลองก็โปรดส่งผลกลับมาให้เราทราบด้วยแล้วกัน

ว่าแล้วก็ออกเดินทางไปซื้อวัตถุดิบ

1. นมกระป๋องตราหมี ต้องดูให้ดีว่าเป็นกระป๋องที่มีกระดาษห่อสีเหลือง ปัจจุบันนี้นมตราหมีแตกไลน์สินค้าออกมาอีกมาก มีทั้งห่อกระดาษขาวที่เป็นแบบ no-fat และสีฟ้า low-fat เราใช้แบบดั้งเดิมห่อเหลืองเท่านั้น

2. ไมโลผงแบบดั้งเดิม

3. น้ำตาล

ตามสูตรที่ได้มาคือ

ไมโล 3 ช้อนชาพูน

นม 150 cc

น้ำตาล 1 ช้อนชาพูน

วิธีทำ

เราต้องอุ่นนมเสียก่อน โดยไม่ต้มนมโดยตรง

ต้มน้ำร้อนให้เดือด แล้วเทนมใส่แก้วทนไฟแล้วค่อยนำไปแช่ในน้ำเดือดจนนมร้อนแต่ไม่เดือด

กลับมาตักไมโล 3 ช้อนชาพูนๆ (ช้อนสุดท้ายไม่ต้องพูนเท่าไหร่ ลดลงนิดนึงเพราะนมตราหมีมีปริมาณ 140 cc ไม่ใช่ 150 cc ตามสูตร)

ใส่น้ำตาล 1 ช้อนชา (แบบซองของมิตรผลนี่ 1 ซอง = 1 ช้อนชาพอดี)

นำนมที่อุ่นแล้วมาเทใส่ในแก้ว ตรงนี้สำคัญมาก คือต้องเอานมมาเทใส่ไมโลและน้ำตาล

ไม่ใช่เอาไมโลไปเทใส่นม เพราะถ้าทำเช่นนั้นไมโลจะจับกันเป็นก้อน

คนไปด้วย เทไปด้วย อย่ารอให้ไมโลจับตัวเป็นก้อนอย่างเด็ดขาด

เสร็จแล้วให้หาที่แช่เย็น เย็นจัดๆ (โอ้ว ตู้เย็นเต็ม ทำไงดีวะเนี่ย?)

พอแน่ใจว่ามันเย็นได้ที่ โดยไม่แข็งเป็นน้ำแข็งไปเสียก่อน ก็เปิดออกมากินได้เลย

ไม่ต้องเติมน้ำแข็งอะไรอีกแล้ว

อาหย่อยๆ

ไมโลที่ชงได้นี้ ถือว่าอร่อยใช้ได้ทีเดียว รสชาติใกล้เคียงกับที่เขามาแจกตามโรงเรียนสมัยก่อน

สูตรนี้ความหวานกำลังพอเหมาะ ไม่หวานเจี๊ยบ ถ้าชอบหวานก็เติมน้ำตาลเข้าไปอีก แต่ถ้าถึงระดับ 2 ช้อนชานั้นหวานไป

ถ้าอยากเพิ่มความมันส์ก็ให้ใส่นมข้นหวาน อีกซักช้อนนึง หรือนมข้นจืดยกล้อก็ได้

แต่เราไม่ชอบ เพราะทั้งนมข้นหวานและนมข้นจืดนั้นเป็นไขมันปาล์มผสมเศษนมมากกว่า

เราจึงแนะนำให้เติม heavy cream หรือ whipped cream เลยจะเด็ดกว่า

ขอให้อร่อย

จานม่อน

follow me on twitter @ajarnmon